-
1 συμ-φωνία
συμ-φωνία, ἡ, wie συμφώνησις, das Zusammenstimmen, -klingen, der Einklang, Plat. Conv. 187 b; ξυμφωνίᾳ τινὶ καὶ ἁρμονίᾳ προςέοικε, Rep. IV, 430 e, u. öfter, auch übertr. – In der alten Musik: 1) die drei Consonanzen der Quarte, Quinte u. Octave, διὰ τεσσάρων, διὰ πέντε, διὰ πασῶν, sc. χορδῶν, die dah. zusammen τὰ σύμφωνα heißen, wäh-rend die übrigen Intervalle, welche zur ἐμμέλεια gehören, ἐμμελῆ genannt werden, vgl. Plut. de ει ap. Delph. 10. – 2) ein Concert (von mehrern Stimmen oder Instrumenten im Einklang), μετὰ κερατίου καὶ συμφωνίας, Pol. 26, 10, 5.
-
2 συμφωνία
συμφωνία, ας, ἡ (s. σύμφωνος; Pla. et al.; pap, LXX; EpArist 302; Philo; Jos., C. Ap. 2, 170; 179; Tat. 12, 3) in our lit. only in one pass., as a term dealing w. music Lk 15:25. It is variously interpreted:① the sound produced by several instruments, music (Paradoxogr. Flor. 43).② a group of performing musicians, band, orchestra (PFlor 74, 5; 18; POxy 1275, 9; 12; 24 συμφωνία αὐλητῶν καὶ μουσικῶν).③ a wind instrument (Polyb. 26, 1, 4 μετὰ κερατίου καὶ συμφωνίας; Athen. 13, 594e χορῷ μεγάλῳ κ. παντοίοις ὀργάνοις κ. συμφωνίαις; Da 3:5, 15 v.l. Loanw. in rabb. w. the mng. ‘double flute’ [Billerb. IV 396, 400]). Acc. to PBarry, JBL 23, 1904, 180ff; 27, 1908, 99ff a kind of bagpipe. Against this GMoore, JBL 24, 1905, 166ff. PSchmitt-Pantel, La cité au banquet, histoire des repas publics dans les cités grecques ’92 (s. SEG XLII, 1746 on vocabulary of banquets).—DELG s.v. φωνή. M-M. TW. Spicq. Sv.
См. также в других словарях:
κεράτιο(ν) — το (ΑΜ κεράτιον) 1. (υποκορ. τού κέρας) μικρό κέρατο, κερατάκι («γενέσθαι φυσικῶς καθ ἑκάτερον μέρος τών κροτάφων κεράτια», Διόδ.) 2. ο καρπός τού δέντρου κερωνία, δηλ. το ξυλοκέρατο, το χαρούπι («ἐπεθύμει γεμίσαι τὴν κοιλίαν αὐτοῡ ἀπὸ τῶν… … Dictionary of Greek
